Het was best koud, de autoruiten waren bevroren. Maar toch maar het bed uit op weer een toertocht te gaan doen. Ondanks dat ik de avond van tevoren een leuk feestje had. Vandaag stond de Perpernoten MTB tocht van Ysselsteyn op het programma.
Normaal gesproken zou de keuze vallen op de toettocht van Boekel, omdat dat dichterbij Gemert/Handel is. Maar omdat ik nu zelf de keuze kan maken ben ik naar Ysselsteyn vertrokken. Lekker vroeg weg, ik zat om 7:45 in de auto, om niet iets na 8’en op de fiets te zitten. En ik was inderdaad 1 van de eerste starters, zo vroeg dat er zelfs nog niemand bij de bewaakte fietsstalling stond. Bij het uitrijden werd ik gecontroleerd, maar ik had nog geen stickertjes op fiets en helm. Ze lieten me toch gaan.
Vlak voor de start bleek echter ook nog dat mijn cadans en snelheid sensor niet werkte. Waarschijnlijk moet het batterijtje vervangen worden. Ik moest dus verder op de GPS vertouwen, maar de snelheid en afstand moeten dus met een korreltje zout worden genomen, die zijn doorgaans niet zo accuraat vergeleken met de sensors.
Kort na de start ging ik fout. Langs de grote weg, de N270, ging het rechtsaf. Mijn navigatie gaf al snel aan dat ik niet goed zat, maar dat kan ook voorkomen als een oud GPX bestand wordt gebruikt bij de toertochtkalender. Dat bleek later niet zo. Na wat op en neer te zijn gefietst en aaanderen te hebben aangesproken, ben ik terug gegaan naar het laastte bordje. Daar zag ik dat kort na de rechter bocht direct een pijl naar links stond, aan de linker kant van de weg, iets hoger opgehangen en wijzend naar een paadje de houtwal in. Dat heb ik dus nooit gezien, en anderen dus ook niet. Dit heb ik even later gemeld bij een lid van de toerclub die als beveiliger bij een oversteek stond.
Verder was de route redelijk goed aangegeven, zeker omdat het grootste gedeelte de vaste MTB routes in de buurt volgt. Moeilijkheid hierbij is als je een keer de aanduidking mist waarop staat dat je de vaste MTB route moet volgen, je nogal ik de problemen kunt raken. Het is een wat makkelijke oplossing van de organisatie. Dat doet overigens niets af aan de route zelf, die was echt wel mooi. Veel bospaadjes.
Bij de puaze ontmoette ik nog wat bekenden van de TOS (Toerclub Sint Anthonis). Na wat soep en een peperkoek ben ik verder gegaan.
In de Ballonzuilbossen was de splitsing van de jongens (40km) en de mannen (55km). De 55 km route liep naar een gedeelte van de Overloonse MTB route. Maar daarvoor zat nog best een mooi, voor mij onbekend stuk.
Teruggekomen in de Ballonzuilbossen begon ik wat last te krijgen van kramp in mijn benen. En ik moest toen nog 10km of zo. Het werd niet minder. Ik probeerde er doorheen to fietsen, wat zo nu en dan wel lukte. Maar ik moest verder. Later op de route, toen ik dacht dat ik er bijna was, moest ik even van de fiets af om wat te rekken en te strekken. Dat ging niet helemaal goed, maar toch moest ik het laatste stuk nog doen. En daar kwam zelfs nog een klimmetje bij kijken. Dat ging gelukkig goed en tenslotte kwam ik weer terug bij de finish.
Daar wachtte nog een leuke verrassing. Het route was uitgezet over het circuit van RaceWay Venray. Hier waren wat obstructies en uitdagingen neergezet. Deze heb ik i.v.m. mijn krampverschijnselen maar links laten liggen. Wel leuk om zo af te sluiten.
Daarna heb ik nog gecheckt of ik met mijn lot een prijs had gewonnen, dat was niet het geval. Daarna ben ik naar huis gegaan en de rest van de dag niets meer gedaan, of eigenlijk kunnen doen.
Mijn rit in Cyclemeter en in Strava!