En alweer was het tijd voor een doordeweeks rondje. Om het een beetje interessant te houden heb ik weer een alternatiefje gezocht door het Sint Tunisse bos. Als basis heb ik de wintertocht van 2018 van de TOS genomen en daar wat kleine wijzigingen op aangebracht. Vooral het gedeelte langs de visvijver is komen te vervallen. Ook het laatste gedeelte, dat door zeer mul zand van de zandverstuiving gaat, heb ik eruit gehaald.
Het is uiteindelijk echt wel een leuk alternatief geworden door verschillende delen van de bossen in de buurt van Sint Anthonis. De lengte is ook mooi, zodat het een doordeweekse route kan blijven. Dus ik denk dat ik deze wel wat vaker ga doen. Enige wat jammer is is dat in het gedeelte van de bossen van Bronlaak veel paden regelmatig misbruikt worden door motorcrossers en dus nogal zijn omgeploegd. Dat blijft voor mij een vervelende frustratie, maar ja, ik probeer het steeds meer te zien als een uitdaging. De fiets heeft geen problemen met de omgeploegde paden 
.