Op zondag is de Huijskes VRT MTB toertocht van Overloon gepland. Een toertocht waar is eigenlijk aan mee zou willen doen, maar door omstandigheden was ik op de zondag verhinderd. Dus heb ik de sportieve inspanning verplaatst naar de zaterdag. Ik heb gekozen voor de Overloonse MTB route om toch ook een beetje in dezelfde sfeer te blijven. Het weer was heel goed, beter dan voorspeld voor de zondag, dus dat was al wel een voordeel. Ik verwachtte wel wat modder omdat het de dagen ervoor flink had geregend.
De tocht startte dus goed, maar ik stuitte al snel op een probleem. De alternatieve route naar de MTB route door het ‘waterleiding’ bos liep vast. Door het gehele bos was een barriere van hout opgeworpen waardoor het onmogelijk was gemaakt om hier doorheen te komen. Ik heb het op verschilende plekken geprobeerd, zonder succes. Dus het enig wat er dus opzat was om terug te gaan en om het bos heen te fietsen. Op de Sambeeksedijk heb ik de route opgepakt.
De modder viel best nog wel mee. Op de meeste plaatsen was het nog goed te omzeilen, maar nu en dan moest ik er echt doorheen. Maar ja, het kan niet altijd droog zijn. Aangekomen aan de overkant van de Venrayseweg bleek dat er een groot nieuw gedeelte aan de route was toegevoegd. Veel op en af en het moet nog goed worden aangereden. Ik neem aan dat als er morgen veel deelnemers zijn en dit gedeelte zit in de route, dat dat snel beter begaanbaar wordt. Wel een mooi extra stuk.
Omdat in wat was opgehouden besloot ik geen pauze te houden, of iets later. Zover kwam het echter niet. In het gedeelte met veel draaien en keren voelde ik dat mijn linker pedaal wat speling had. Dus even gecontroleerd en het leek erop dat mijn traparm wat los zat. Dus heb ik deze vastgedraaid. Maar een paar meter later bleek er meer aan de hand. Het kwam zo los te zitten dat de traparm helemaal los kwam te zitten en uiteindelijk er helemaal afviel. Was verder fietsen met 1 been mogelijk? Nee, omdat de linker traparm eraf lag liep de rechter traparm ook los. Dat wordt dus lopen. Precies op een stuk redelijk ver van begaanbare wegen ligt stond in het bos. Daar sta je dan.
Ik heb thuis gebeld en afgesproken dat ik zou worden opgepikt. In ben vervolgens naar een plek gelopen waar Ine en Eline met de auto konden komen. ZO ben ik toch nog goed thuisgekomen. Diezelfde middag heb ik de fiets naar Kocken in Boxmeer gebracht voor reparatie. Afwacht wat dat gaat worden.