Nog maar weer een keer kijken hoe het in het Sint Tunnisse bos is. Is het nog nat? Ja, natuurlijk, zeikenat. Kunnen we er fietsen? Jawel, op de meeste plekken wel.
Maar op enkele plaatsen was het goed oppassen. Door de kou van de laatste dagen lag er hier en daar nog wat ijs op of naar de plassen. Dat resulteerde op een gegeven moment in een valpartij. Over het fietspad lag een flinke plas water. Dus ik ging er voorzichtig doorheen, niet wetende dat er direct daarna een keiharde ijsplaat op mijn pad lag. Daar kwam ik midden op terecht en zoals bekend heb je weinig grip op het ijs. Dus gleed ik onderuit en besefte ik dat ijs toch ook wel heel hard was. Broek kapot, knie kapot, maar gelukkig niets gebroken. Dus weer snel op de fiets om de pijn weg te fietsen. Thuis aangekomen zag ik de werkelijke schade, een flinke schaafwond op de knie. Ik had mijn lesje weer geleerd.