Is het weer goed genoeg om een flinke route met de wielrenner te gaan fietsen? Het voorjaar in 2024 is tot nu toe redelijk dramatisch geweest. En ook voor vandaar is weer regen voorspeld. Maar ja, ik wil vanaf april toch minstens 1 keer per maand een gran fondo rijden, dus een rit van meer dan 100 km. Zou dat vandaag gaan lukken? De enige manier om dat te weten te komen is gewoon op de fiets springen en gaan.
En dat heb ik gedaan, met een extra tasje waar ik mijn regenjas heb gestopt. Het oorspronkelijke idee was om via Nijmegen richting de waaldijken te fietsen, maar aangezien de, zwakke, wind zou gaan draaien naar het zuiden, heb ik besloten om de rit naar Helenaveen te doen. Niet zozeer vanwege de wind, maar meer met het oog op de mogelijke regen die, als je tegen de wind op fietst, recht in je gezicht waait.
Het eerste gedeelte was prima, droog maar wel een beetje koud. Helaas ook een minder leuke ervaring bij Merselo. Daar werd ik van de weg gereden door een onverschillige boer met een grote tractor en gierton. Of het nu moedwillig was of dat hij me niet heeft gezien (mobieltje) dat laat ik in het midden. Maar het helpt niet om een wat meer positief beeld van onze boeren te krijgen.
Maar goed, dat daargelaten, het was erg rustig op de weg. Mogelijk omdat ik redelijk vroeg was en het Koningsdag was. In het gedeelte tussen Deurnse Peel en Mariapeel, dus tussen Griendtsveen en Helenaveen, ben ik geen enkele auto of fietsen tegengekomen en ik ben ook niet ingehaald. Heerlijk toch. Wat iets minder fijn was was dat het daar ook begon te regenen. Niet heel veel, maar als je over het water keek kon je wel zien dat net meer was dan een enkel druppeltje. Maar de weg bleef nog redelijk droog. Ik kwam langs Toverland, dus even een snel fotootje genomen.
Dat veranderde wat verderop wel. Bij Hegelsom heb ik besloten om mijn regenjasje aan te doen. Niet dat het stortregende, maar langzamerhand werd ik toch steeds natter, en om te voorkomen dat ik doorweekt zou raken was het regenjasje wel een goede optie. Ook de wegen werden natter, dus ben ik iets voorzichtiger geworden.
Net na Oostrum kreeg ik te maken met een wegomlegging. Meestal kun je er met de fiets nog wel langs, maar dat was nu eigenlijk ook niet mogelijk. Dus moest ik van de fiets af en moest ik een stukje lopen. Een goed alternatief heb ik zo snel niet kunnen vinden. Daarna liep weer beter en herkende ik steeds meer wegen en paden. Dat betekende dat ik weer in de buurt van thuis begon te komen.
Nu was mijn bedoeling om een gran fondo te fietsen, maar de route was maar 95 km. Dat betekende dat ik nog ergens een paar kilometer moest vinden. Dus ben ik bij Sambeek niet via de Sambeeksedijk terug gefietst, maar over het industrieterrein van Boxmeer naar Rijkevoort. In Boxmeer ben ik nog even langs mijn oude huis gefietst, ook leuk. De laatste kilometers waren wel echt zwaar. Omdat ik geen pauze heb genomen merkte ik wel dat er geen energie meer inzat. Maar uiteindelijk heb ik het toch gehaald, met een prima 30,5 km/u gemiddeld.