Vandaag ging ik niet voor de afstand op pad maar voor de limmetjes. En die zijn te vinden in de buurt van Groesbeek en Beek-Ubbergen. Daar ging de rit dus naartoe.
Onlangs hd ik gesproeken met een andere wielerliefhebber en hij vertelde dat er bij Wyler, net over de grens bij Groesbeek, nog leuke klimmetjes zijn. Deze heb ik opgezocht en in de route opgenomen. De route liep aanvankelijk ook door het Reichswald in Duitsland, maar vanwege de Coronacrisis heb ik de route door Duitsland zoveel mogelijk gemeden. Alleen bij Breedeweg en Wyler ga ik kort de grens over.
Aangekomen bij Wyler heb ik inderdaad de klimmetjes opgezocht. De eerste keer dacht ik dat ik fout zat en ben omgedraaid. Even later bleek dat ik toch goed zat en dat er twee venijdige klimmetjes kort na elkaar zaten. Dit is iets om de volgende keer beter te doen.
In Beek-Ubbergen heb ik weer de klimmetjes van de Van Der Veurweg/Bosweg gedaan, en kort daarna de overbekende Oude Holleweg. Beide pittige klimmetjes, de mooiste buiten Zuid-imburg.
Na deze klimmetjes dacht ik dat er er wel was, maar even daarna ging ik 10% naar beneden op de Jan Dommer van Poldersveldweg. En wat naar beneden gaat moet ook weer omhoog. Dat was de Ubbergse Holleweg. Die had ik even niet bedacht. Uiteindelijk heb ik zo’n 600 meter geklommen, wat een mooi resultaat is.
Hierna was het vooral recht toe recht aan via de bossen van Malden naar Plasmolen. Daarna richting en langs de Maas naar de brug bij Malden naar Heumen. Daarna langs de A73 de Maas over en met een redelijk rechte route weer naar huis.
Dit is echt een route om te onthouden. Met hier en daar wat aanpassingen kan het een mooie vaste zaterdag route worden.