Vandaag gingen we weer op bezoek in de Achterhoek. Weer een mooie gelegenheid om de fiets te pakken. Deze keer deed ik het anders, nu ging de route vanuit de Achterhoek naar huis, dus andersom dat andere keren. Eerdere keren had ik voortdurend de wind op de kop, dus ik dacht, als ik terugfiets dan heb ik hem een keer mee. Niet dus. Deze keer waaide de wind uit een andere hoek en had ik hem op een aantal stukken weer tegen. Geen groot probleem, alleen een extra uitdaging.
In het begin van de route lag Peeskes bult. Een leuk klimmetje. Nou ja, klimmetje, het gaat daar iets omhoog dus even aanzetten. Maar toch voor mij nog net iets te veel om alleen buitenblad te fietsen. Nog even oefenen 
. Hierna volgde de brug bij Emmerich.
Ik wilde geen pontjes nemen dus slingerde ik naar Millingen a/d Rijn. Omdat de weg na de brug, langs de Rijn op afgesloten was moest ik via Kleef. Aangekomen in Millingen heb ik even een korte pauze ingelast.
En zoals te zien is op de tweede foto heb ik vandaag mijn nieuwe bril op. Deze heb ik besteld bij Futurumshop en het is de FUTURUM PROFORMANCE SUNGLASSES III P R O MATT DARK BLUE. Een prima brilletje met een photochomatic lens. Dus altijd donker of licht genoeg.
Daarna door Millingen naar Zyfflich, een mooi natuurgebied waar de ooievaars langs de weg lopen. Overigens zou ik de volgende keer niet door Millingen gaan maar over de Rijndijk. Da’s veel mooier.
Na Zyfflich volgde Wyler. Daar verwachtte ik ook weer een klimmetje, maar die bleef uit. Alleen maar een kort weggetje omhoog die goed te doen was. Vervolgens Groesbeek, ook geen probleem, en Breedeweg. Daarna de afdaling van de Holleweg naar Milsbeek. Daar ben ik nog even rechtsaf gegaan en via Plasmolen, over de brug van de Mokerplas naar Middelaar. Toen was het rustig naar huis, dacht ik.
Aangekomen in de buurt van Beugen dreigde de regen, de lucht werd wel erg donker. Ik probeerde in te schatten of ik er net langop ging of dat ik nat ging worden. Het werd dat laatste. Vlak voor Rijkevoort kwam het er flink uitzetten. Samen met een stel andere wielrenners besloot ik te schuilen onder het viaduct in afwachting op het einde van de regenbui.
Toen het weer droog was heb ik de laatste 6 km gereden, en dan wordt je toch nog wel flink nat van het opspattende water. Maar ja, dicht bij huis is dat dan niet zo’n probleem meer. Het was al met al een prima rit.