Vandaag wilde ik weer een keer iets anders en dan niet met de wielrenner. Dus wat zou weer een leuke uitdaging zijn. Ik fiets al jaren dezelfde route in het Sint Tunnise bos, samen of alleen. Nog nooit heb ik diezelfde route helemaal andersom gereden. Wat zou het grappig zijn om dat eens te doen.
Dus dat ben ik gaan doen. Wel vreemd dat je ineens een afslag mist, terwijl je de route kunt dromen.
Het fietsen zelf ging prima, het was droog en niet te warm. Het enige wat jammer is is dat je aan het einde van de rit in een wat drukker gedeelte van het bos komt. Snelheid aanpassen dus. Het gemiddelde lag uiteindelijk op zo’n 24,5 km/u. Dat kwam vooral doordat ik enkele afslagen had gemist en doordat een poortje bij het begrazingsgebeid open bleef staan waardoor ik moest omdraaien. Allemaal tijd, daar gaat je gemiddelde 
.
Wat heel opmerkelijk was was dat ik twee grote reeën heb gezien, zelfs aan het einde van de middag. Ze waren blijkbaar aan het grazen op de weide in het midden van het bos en zijn dus gestoord. Prachtige dieren om te zien.