Het was weer eens tijd om richting Groesbeek, maar met name naar de Ooijpolder te fietsen. Met Komoot heb ik het begin- en eindpunt ingegeven, respectievelijk thuis en Millingen a/d Rijn. Daarna heb ik de route wat uitgebreidt zodat ik rond de 100km uitkwam. Later bleek dat dat niet in alle opzichten goed is gelukt.
De eerste echte beproeving was het klimmetje van de Holleweg net na Milsbeek. Een bekend klimmetje en altijd een leuke uitdaging. Hierna ging ik rechtsaf Duitsland in. Langs Boscafé Merlijn richting Kranenburg. Daarna in 1 ruk via Niel naar Millingen a/d Rijn. In dit gedeelte van de route fietste ik hele stukken langs een grote weg. Als ik deze route nog een keer zou gaan doen zou ik dat wel veranderen.
Vanuit Millingen a/d Rijn ging het over de dijken naar Kekerdom. Bij het plannen van de route had ik niet de dijkweg gekozen omdat deze nog slecht berijdbaar leek met een wielrenner. Dat bleek mee te vallen, dus heb ik die toch genomen. Bij Kekerdom heb ik de eerste pauze genomen. Ik had heel veel tegenwind gehad en er stonden wat klimmetjes te wacht, dus besloot ik even te rusten.
Na de pauze had ik wat meer de wind in de rug. Heerlijk. Toen ik aankwam in Wyler wist ik dat de leuke klimmetjes van de Vogelsang en de Neuer Grenzweg op het programma stonden. Deze laatste komt uit op de Oude Kleefsebaan. Via deze weg ging ik richting Groesbeek. Voordat ik daar aankwam had ik een leuk omweggetje bedacht, maar dat pakte anders uit. Er zat een stuk onverhard in en dat heb ik links laten liggen. Ik ben rechtdoor gegaan, niet wetende waar ik utikwam. Uiteindelijk kwam ik via deze weg ook in Groesbeek uit, maar op een heel andere plaats dan ik had bedacht. Maar dat maakte niet zoveel uit, het kwam wel weer goed.
Na Groesbeek ging ik naar Nijmegen. Eén van mijn bedoelingen was om de snelfietsroute van Nijmegen naar Mook te fietsen. Daarvoor moest ik een stukje door Brakkestein. In Mook ben ik over de nieuwe fietsbrug naar Cuijk genomen. Daarna naar Linden en langs de Kraaijenbergse plassen weer richting het zuiden. Nog even mijn bidon vullen en een pauze nemen in Vianen en daarna naar huis.
Zoals ik al aangaf vraagt de route wel om enkele aanpassingen. Er zaten mooie stukken in, maar ook wat minder mooie gedeelten. Maar dat is iets voor een eventuele andere keer.