De Vuelta kwam naar Nederland. Een mooie gelegenheid om er met de fiets naartoe te gaan. Maar kwamen zo ook in de buurt. Nou, ze kwamen langs o.a. Beneden-Leeuwen en Wageningen. Beide plaatsen zijn op redelijke afstand. Na even de route bekeken te hebben is de keuze gevallen op Wageningen, en wel de Grebbenberg. Een mooiere plek dat de grote weg tussen Wamel en Beneden-Leeuwen.
Een mooie bijkomstigheid was dat de tour op zaterdag deze route nam, dus voor mij kwam het echt allemaal prima uit. Dus de fiets gepakt om op tijd op de plek van bestemming te zijn om ook nog de reclamekaravaan te zien. Die viel overigens erg tegen, maar toch mooi om het te zien. Je ziet genoeg en te tijd vliegt.
Bij aankomst bij de Grebbenberg heb ik nog even mijn momentje gepakt en ben over de route een stuk naar boven gefietst. Toen ik een mooie plek zag waar ik kon staan ben ik gestopt. Korte tijd later stopte een oudere man die een praatje met me begon. Een oude goede amateur die in zijn jonge jaren nog gefietst had met Kneteman en Raas. Dus een liefhebber. Zoals gezegd, de tijd vloog.
Toen kwamen de matadoren met hun gevolg. Mooi om te zien, zeker het hele gevolg. De beklimming van de Grebben berg is echter geen uitdaging voor deze mannen. Het ging in een rap tempo omhoog. Waar ik stond was ook een revitaillering, maar helaas heb ik geen bidon kunnen pakken als aandenken.
Het fietsen van mijzelf ging prima, ondanks het windje dat er zo nu en dan stond. Voor een reguliere tocht zou ik echter niet een soortgelijke route nemen, vooral langs grote wegen. Als ik dat niet had gedaan dan zou het echt te ver voor mij worden. En veel keuze had ik ook niet omdat in de Nederrijn moest oversteken. Vanwege de lage waterstanden was alleen het Lexkensveer bij Wageningen in de vaart. Dat was ook te merken aan de drukte. Op de terugweg heb ik de bidon nog even bijgevuld in Grave.
Al met al was het een hele leuke dag me een fijne afstand om te fietsen. Zeker het lange rustmoment was heerlijk.