Nadat ik forse rugklachten heb gekregen en de hulp van de fysiotherapeut heb moeten inschakelen, heb ik geen meter meer op de wielrenner gefietst. Maar nu het langzaam wat beter gaat was het tijd om mezelf een beetje te testen. Dus heb ik een klein rondje in de buurt gepland, zo’n 35 km.
En dat ging redelijk goed. Ik kon een redelijk tempo aanhouden, ook tegen de wind in. En die wind was er wel weer, of misschien moet ik zeggen, nog steeds. Blijkbaar is dit het jaar van de wind, want het blijft een ‘drama’.
Nadat ik bij de grote rotonde bij Princepeel (Volkel-Mill) was en rechtsaf ging kreeg ik de wind in de rug. Het ging toen lekker soepel. Bij Wanroij kreeg ik nog wel wat wegen die een nieuwe toplaag hadden gekregen, dus dat betekent log grit. Langzaamaan dus.
Bij thuiskomst (b)leek na onderzoek van het frame, dat er een scheurtje in zat. Ik had al zo’n gevoel dat er iets niet helemaal goed was, want de achterkant van de fiets voelde wat ‘los’. Net alsof je een lekke band had, een leegloper. Maar dat lijkt dus niet het geval. Ineens zag ik het, een beschadiging op de lak. Maar het was iets meer dan een beschadiging, bleek later bij onderzoek bij Kocken Tweewielers in Boxmeer. Het frame is echt gescheurd. Jammer. Dat wordt op zoek gaan naar een nieuwe fiets.
Zie voor meer info deze pagina.